1% – tak w skrócie mówimy o 1% podatku dochodowego osób fizycznych, który od 2004 roku podatnicy mogą przekazywać na organizacje pożytku publicznego.

1% to jedna setna część podatku dochodowego od osób fizycznych (sposób finansowego wsparcia), którą podatnik może przekazać wybranej przez siebie organizacji pożytku publicznego.

1% jest to także jeden z przywilejów, z jakich mogą korzystać organizacje pożytku publicznego.

Możliwość tę wprowadziła ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w 2003 r., a konkretne przepisy określające, kto i jak może przekazać 1% podatku znajdują się w ustawie o podatku dochodowym osób fizycznych.

1% nie jest darowizną ani ulgą.
Można powiedzieć, że ze społecznego punktu widzenia jest to przejaw demokracji bezpośredniej. Dzięki niemu każdy polski podatnik może samodzielnie zadecydować do kogo trafi część podatku dochodowego, który powinien zapłacić państwu. Korzystając z tej możliwości, „wspomagamy” ministra finansów w dystrybucji środków publicznych. Jeśli nie zdecydujemy się na przekazanie 1% organizacji pożytku publicznego, podatek za dany rok trafi do „wspólnego worka”.

Z prawno-podatkowego punktu widzenia nie dysponujemy własnymi pieniędzmi, a tylko korzystamy z „uprzejmości” państwa, które pozwala nam samodzielnie zadecydować, gdzie trafią państwowe pieniądze. Nie ma to więc wiele wspólnego z darowizną, którą wykładamy dobrowolnie z własnej kieszeni.

Zmniejszenie podatku o 1% stosuje się, jeżeli dokonane wpłaty nie zostały odliczone od dochodu na podstawie przepisów o darowiznach (art. 26 ust. 1 pkt 9).

; ;